God of War - recenzja gry

20 kwietnia 2018 do sklepów trafiła najnowsza odsłona serii gier God of War. Ten ekskluzywny tytuł na PlayStation 4 to efekt pracy programistów z Santa Monica Studio, choć tak naprawdę powinno się ich nazywać artystami, bo to, co zobaczymy i przeżyjemy wraz z Kratosem i jego synem - Atreusem, to jedna z najwspanialszych przygód, jakie elektroniczna rozrywka może nam obecnie zaoferować. Co składa się na ten niewątpliwy sukces? Przeczytaj recenzję gry God of War!

Zobacz naszą galerię screenów z gry >>

Opowieść przede wszystkim

God of War z 2018 to przede wszystkim historia ojca i syna. Mamy tu Kratosa, który po zemszczeniu się na bogach Olimpu zamieszkał świecie nordyckich bóstw i z niemałym trudem stara się wychować Atreusa - chłopaka, którego niemal nie zna i dla którego będzie surowym opiekunem i wymagającym nauczycielem. Bohaterów łączy śmierć matki chłopaka, której ostatnią wolą było pewne zadanie dla naszych protagonistów. Kratos zabiera Atreusa w niebezpieczną podróż na szczyt najwyższej góry, by rozsypać tam prochy kobiety.

Nie trzeba chyba dodawać, że w  trakcie tej eskapady bohaterowie przejdą sporą przemianę, a ich relacje będą zmieniać się na naszych oczach. To, co warto zaznaczyć, to sposób przedstawienia owej przemiany. Kratos rozmawia z synem zachowawczo i niechętnie mówiąc do niego wyłącznie per „Chłopcze”, natomiast młodzieńczy zapał Atreusa i emocjonalne podejście do wszelkich wydarzeń stanowią do tego świetny kontrast.

Wszystkie dialogi rozpisano i zagrano tu po mistrzowsku. Także polski dubbing jest bardzo dobry, a Artur Dziurman w roli Kratosa jest „trafiony w punkt”. Bohaterowie rozmawiają ze sobą niemal nieustannie, choć ojciec już z początku ustala zasadę, że Rozmawiamy na łodzi, a na lądzie pozostajemy w skupieniu. Także wszelkie „złote myśli” Kratosa, dotyczące zachowania podczas wyprawy, polowania czy walki, są wygłaszane w taki sposób, że nie tylko Atreus, ale i gracze zapamiętają je na długo, po zakończeniu przygody.

To jak postać Kratosa pomrukuje zamiast normalnie odpowiadać, daje nam też do zrozumienia, że pod obfitą brodą i zmarszczkami nadal kryje się wkurzony gość, który niemal od niechcenia przerzuca wielotonowe głazy, a trolle i smoki zabija, jak muchy na szybie. Dodajmy jeszcze, że niektóre postacie drugoplanowe nie stronią od przekleństw, ale i wulgaryzmy wpleciono w kwestie zupełnie naturalnie i nie wywołują one poczucia sztuczności.  

Pokieruj bogiem, czyli jak w to się gra

Rozgrywka dla fanów serii może być lekko szokująca, a to za sprawą radykalnych zmian, na jakie zdecydowali się twórcy. W zasadzie eksploracja świata i walka zajmują po 50% czasu gry. Często mija kilkanaście minut pomiędzy kolejnymi starciami. Gdy nie walczymy – zwiedzamy półotwarty świat oraz rozwiązujemy zagadki środowiskowe jak w najnowszych Tomb Raiderach czy Uncharted 4: Kres złodzieja. Nowego God of Wara najłatwiej jest porównać właśnie do tych tytułów, choć obserwując parę głównych bohaterów wielokrotnie przychodzi na myśl duet z The Last of Us.

Gdy walczymy – na ekranie dzieją się rzeczy spektakularne, choć z drugiej strony, tym razem kamera umieszczona jest tuż za plecami Kratosa, sprawiając, że wszystko nabiera bardziej kameralnego wymiaru. Twórcy zadbali jednak o to, byśmy emocjonowali się starciami, nawet gdy na ekranie nie roi się od przeciwników. Zazwyczaj nasz duet (Atreus pomaga w walce i można mu wydawać komendy) staje naprzeciw grupkom złożonym z kilku potworów, ale i te potrafią stanowić wyzwanie. Galeria stworów, z którymi trzeba walczyć jest pokaźna i dzieli się na kilka rodzajów. Tu trzeba się po prostu nauczyć sposobów walki z daną grupą, bo czasem oręże Kratosa – topór Lewiatan, zwyczajnie nie działa i wtedy trzeba szukać alternatyw. Osobna sprawa to bossowie. Tu dopiero jest na co popatrzeć i czym się emocjonować! Niektórych graczy ucieszy fakt, że niemal zrezygnowano z sekwencji QTE.

Jeśli chcemy odpocząć od głównego wątku fabularnego, można śmiało zabrać się za zadania poboczne, po wykonaniu których zostajemy nagrodzeniu jakimś przydatnym przedmiotem. Te są istotne, biorąc pod uwagę fakt, że nowy God of War posiada rozbudowany system rozwoju postaci. Można zmieniać i ulepszać ubranie bohaterów oraz kupować kolejne „ulepszacze” i „dopalacze”, które z początkowo drętwej walki, po pewnym czasie, czynią istny taniec śmierci. Kiedy po kilku godzinach grania nasz Kratos przechodzi od jednego ataku specjalnego do kolejnego, a wszystko kończy efektownym kombosem, to niemal czujemy, że w rękach mamy nie pada, a maszynę do zabijania.  

God of War starcza na minimum 30 godzin zabawy, ale gracze, lubiący wszystko zwiedzić i wszystko kolekcjonować, spędzą w świecie gry nawet do 50 godzin. Co prawda, gra nie odkrywa Ameryki, a jest bardziej zlepkiem elementów i mechanik z innych tytułów, ale robi to wszystko na niesamowicie wysokim poziomie. Jest też oszałamiająco piękna, zarówno jeśli chodzi o widoki, jak i grafikę. Muzycznie też jest świetnie, choć brakuje jednego, wyrazistego motywu, który wpada w ucho. Wszystko to na zwyczajnej wersji konsoli PlayStation 4 działa stabilnie i płynnie. Nowy God of War to gra, którą każdy fan trzecioosobowych gier akcji po prostu musi sprawdzić.

Michał Derkacz

fot. screen własny z gry God of War